Πίσω από το βλέμμα του Πούτιν...

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Ευτυχώς που δεν κυβερνάνε την Ρωσία, όλοι αυτοί που απαιτούν από τον Πούτιν άμεσα αντίποινα εναντίον της Τουρκίας για την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους. Δυστυχώς γι αυτούς την Ρωσία κυβερνάει ο Πούτιν, ένας ηγέτης με μεγάλα «βαρίδια» μέσ΄το παντελόνι του, απ΄όσα κατάλαβα από τις πρώτες δηλώσεις του. Οι ευέξαπτοι, οι ανυπόμονοι, οι επιπόλαιοι, οι ανεύθυνοι και οι παρορμητικοί, δεν κάνουν για τη στρατηγική. Ειδάλλως, ο κόσμος θα είχε καταστραφεί μέχρι τώρα αρκετές φορές. Το πολύ-πολύ, κάνουν για να ψήνουν καμιά χοιρινή στα κάρβουνα, ή να πίνουν κάνα τσίπουρο, αλλά μέχρι εκεί. Όχι για στρατηγοί και ηγέτες.

Έχει μεγάλο βάρος αυτή η απόφαση, που θα στείλει στο θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους και ένας αληθινός ηγέτης πάντα τη σκέφτεται. Η υπογραφή θα μπει, όταν θα κρίνει εκείνος πως είναι η κατάλληλη στιγμή. Όταν θα έχει διαμορφώσει τις νέες συνθήκες και με τις δυνατόν λιγότερες απώλειες. Όμως τελικά, η Ρωσία θα πάρει το αίμα της πίσω. Η Τουρκία, αφού κατέρριψε το αεροσκάφος και αφού τα ισλαμοφασιστικά της όργανα επιβεβαίωσαν την ζωώδη φύση τους, σκοτώνοντας τους δύο αιχμάλωτους Ρώσους πιλότους, έτρεξε να κρυφτεί στο φουστάνι του ΝΑΤΟ. Γνωστή η θρασυδειλία και η μπαμπεσιά των Τούρκων.

Αδυνατώ όμως να πιστέψω, ότι οι Ρώσοι δεν είχαν έτοιμο από πριν κάποιο σχέδιο για την περίπτωση ενός σεναρίου κατάρριψης αεροσκάφους τους. Ο Πούτιν είναι μεθοδικός, υπομονετικός, σκληρός και αδίστακτος. «Κρύο αίμα» που λένε. Πίσω από το βλέμμα του Πούτιν σήμερα, γυάλιζε σαν πάγος η οργή. Άλλωστε, δεν έχει περιθώρια υποχώρησης. Το γνωρίζει πως κάτι τέτοιο θα σημάνει το τέλος του ρωσικού αντίπαλου δέους στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό θα επικριθεί αυστηρά. Όμως έχει αποδείξει, ότι θέλει ο ίδιος να ορίζει το γήπεδο και την ώρα του αγώνα. Και έχει πολλούς τρόπους για να κάνει την Τουρκία να υποφέρει. Στρατιωτικούς και ενεργειακούς.

Τούρκοι αναλυτές μιλούν ήδη για τον «βαρύ χειμώνα» που έρχεται για την Τουρκία και για τη βεβαιότητα τους, ότι ο Πούτιν δεν θα το αφήσει να περάσει έτσι.  Αυτή τη στιγμή, όλη η Τουρκία είναι σε ύψιστη επιφυλακή και άρα θα ήταν λάθος στρατηγική, να χτυπηθεί άμεσα, τώρα που όλοι το περιμένουν. Από εδώ και πέρα, οι Τούρκοι θα κοιμούνται με τις αρβύλες. Σε δύο εβδομάδες, σε ένα μήνα, που θα χαλαρώσουν αναγκαστικά την επιφυλακή και αφού ο Πούτιν θα έχει κάνει την αναγκαία προετοιμασία, με το πρώτο λάθος που θα κάνουν θα τους έρθει το αστροπελέκι. Που μπορεί να είναι ένα απλό «ισοφάρισμα» κατάρριψης τουρκικών αεροσκαφών, ή βομβαρδισμός υποδομών, ή μια σύνθεση όλων αυτών μαζί με ενεργειακή ασφυξία.

Προς το παρόν, ο Πούτιν θα κάνει αλοιφή για την ποδάγρα τους Τουρκομάνους ισλαμοφασίστες του ΙΣΙΣ. Η Τουρκία, θα πρέπει τώρα να ανησυχεί περισσότερο για την ψυχραιμία που επέδειξαν οι Ρώσοι και για το συγκρατημένο θυμό τους. Όλα θα γίνουν με τη σειρά, όπως όταν πήρε την Κριμαία στο πι και φι και κανείς δεν κουνήθηκε. Σκοπός του είναι, να προετοιμάσει την πρόσφατα ερεθισμένη από τους ισλαμιστές τρομοκράτες αμερικανική και κυρίως την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ώστε, όταν η αρκούδα θα βαράει την Τουρκία να μην αντιδράσει κανείς. Θα επιδιώξει να αποκόψει την Τουρκία από το «κοπάδι» του ΝΑΤΟ, αποδεικνύοντας στους υπόλοιπους ότι αυτή έχει δική της ατζέντα και δικά της νεο-οθωμανικά συμφέροντα, που δεν είναι απαραίτητα και δικά τους, ώστε να μη θέλουν να εμπλακούν για να τη βοηθήσουν. Θα επιχειρήσει ο Πούτιν και θα το καταφέρει, να προσδώσει στην αντίδραση του τον χαρακτήρα μιας απόλυτα δικαιολογημένης ενέργειας και στη διάσταση της ρωσοτουρκικής διένεξης μια ισχυρή ηθική βάση, ει δυνατόν για να μεταστρέψει την κοινή γνώμη των λαών, που είναι η βάση του ΝΑΤΟ υπέρ του, ή έστω να κερδίσει τη σιωπηλή συγκατάθεση τους. Άλλωστε, αυτό το έχει ήδη καταφέρει στη Συρία, όπου ενώ στην αρχή όλοι τον επέκριναν για την εμπλοκή του εκεί, μετά από το γεγονός στο Παρίσι, όλοι άρχισαν να ζητούν τη βοήθεια του νομιμοποιώντας στην ουσία και δικαιώνοντας τη δράση του. Τώρα, θα βάλει μέσα στο κάδρο της τρομοκρατίας και την Τουρκία.

Για το λόγο αυτό, το επόμενο διάστημα θα προβάλλει συνεχώς τον τρομοκρατικό χαρακτήρα της και αρκεί να θυμηθούμε ότι πριν λίγες ημέρες ζήτησε την ενεργοποίηση του άρθρου 51 του ΟΗΕ, για τη δυνατότητα επίθεσης στις χώρες που υποθάλπουν και ενισχύουν την τρομοκρατία του Ι.Κ, πες΄με Τουρκία δηλαδή. Ήδη άρχισε την επικοινωνιακή εκστρατεία, που στοχοποιεί πλέον ανοικτά την Τουρκία και αποκαλύπτει άμεσα τον ρόλο της ως συμμάχου των τρομοκρατών του Ισλαμικού κράτους Όσο για το ΝΑΤΟ, πολύ φοβάμαι, ότι η Τουρκία βασίζεται σε αβέβαιες πλάτες. Κατά βάθος δεν τη γουστάρει κανείς και δε νομίζω ότι οι Γάλλοι, ή όποιοι άλλοι θα πήγαιναν πρόθυμα να σκοτωθούν για να τη σώσουν από τα νύχια της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, ίσως ούτε και οι Αμερικάνοι, αφού αυτό θα διευκόλυνε τη δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους, που αμφότεροι Ρώσοι και Αμερικάνοι επιθυμούν, ενώ και το Ισραήλ που δεν τα έχει καλά πλέον με την Τουρκία, ίσως να επιθυμούσε την τιμωρία της. Θα απειλήσουν, βέβαια, θα κάνουν δηλώσεις συμπαράστασης, θα στείλουν και κάποια βοήθεια, αλλά δεν θα επέμβουν άμεσα, παρά μόνο, όταν η Τουρκία θα έχει φάει το ξύλο της αρκούδας, για να συμβιβάσουν την κατάληξη της και για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του ΝΑΤΟ ως συμμαχίας.