Η σιωπή μας για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Συρία

Ο...ΚΥΝΙΚΟΣ

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Δε μπορώ να σιωπώ άλλο και να κάνω ότι δεν βλέπω. Αυτό που συμβαίνει στη Συρία, θα έπρεπε να μας προβληματίζει έντονα. Αλλά, θα μου πείτε, εδώ δε νοιαζόμαστε για τη δική μας γενοκτονία, θα νοιαστούμε για την καταστροφή των Σύριων;;

Και όμως, θα έπρεπε να υψώσουμε τη φωνή μας, για να υποχρεώσουμε την κυβέρνηση των πρόθυμων νενέκων, να αναθεωρήσει τη στάση της στο θέμα της Συρίας και να αποχωρήσει από τη σπείρα των κακοποιών της Νέας Τάξης, που έχει πέσει σαν ακρίδα πάνω στο συριακό λαό, για να του επιβάλλει το ισλαμιστικό σκοτάδι!! Δεν πρόκειται για εμφύλιο, όπως σκόπιμα λένε. Πρόκειται για πανισλαμική σουνιτική επίθεση μισθοφόρων κατσαπλιάδων από όπου γης.

Ο Άσαντ, μουσουλμάνος αλεβίτης στο θρήσκευμα, όσο δικτάτορας και αν ήταν, είχε ωστόσο εφαρμόσει μια πολιτική ανεκτικότητας των θρησκειών, ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων, σε μια Συρία με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, όπου οι μουσουλμάνες γυναίκες χαίρονταν τη ζωή και τον έρωτα. Το γεγονός, ότι ο Άσαντ αντέχει ακόμη και νικά, δείχνει, πως τον στηρίζει μεγάλο μέρος του συριακού λαού.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, η δια παντός σιωπούσα, να μιλήσει επιτέλους για την ευρείας κλίμακας χριστιανοκτονία που επιχειρούν οι ισλαμοφασίστες της Άλ Κάϊντα, που είναι ότι πιο σκοτεινό, φανατικό και βίαιο υπάρχει αυτή τη στιγμή!! Νεκροί και οι δύο απαχθέντες Σύριοι μητροπολίτες, αποκεφαλισμένοι και άλλοι ιερωμένοι, εκτελεσμένοι ή εκτοπισμένοι χιλιάδες χριστιανοί!

Τι περιμένετε, λοιπόν, άγιοι πατέρες;;

Τι θα κάνουμε; Ως πότε θα σιωπούμε για αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που υποστηρίζει και η κυβέρνηση μας; Μήπως, όταν θα πηδήξει η φλόγα από τη Συρία και στη δική μας πλευρά;;